Wróć na start!

Rdz. 13

(1) Abram wyruszył więc z Egiptu wraz z żoną i całym swoim dobytkiem. Towarzyszył im także Lot. Skierowali się do Negebu.
(2) Abram zaś posiadał wiele stad, srebra oraz złota.
(3) Zatrzymując się po drodze, wędrował z Negebu do Betel, do miejsca, w którym obozował na początku, między Betel a Aj,
(4) gdzie też zbudował swój pierwszy ołtarz i wzywał imienia PANA.
(5) Lot, który wędrował z Abramem, również miał owce i bydło. Rozstawiał on własne namioty.
(6) Dobytek obu stał się tak wielki, że nie mogli obozować obok siebie, brakowało na to miejsca.
(7) Na tym tle doszło do sporu między pasterzami stad Abrama a pasterzami stad Lota. W kraju mieszkali wówczas Kananejczycy i Peryzyci.
(8) Abram zwrócił się więc do Lota: Nie dopuśćmy do sporu między nami. Niech też nie kłócą się nasi pasterze. Ostatecznie jesteśmy braćmi.
(9) Czyż cały ten kraj nie stoi przed tobą otworem? Rozstańmy się. Jeśli zechcesz pójść w lewo, ja udam się w prawo, a jeśli postanowisz iść w prawo, ja wyruszę w lewo.
(10) Lot podniósł oczy i przyjrzał się obszarom nad Jordanem. A działo się to, zanim PAN zniszczył Sodomę i Gomorę. Cały ten okręg, aż po Soar, był dobrze nawodniony, niczym ogród PANA, niczym ziemia egipska.
(11) Lot wybrał więc okręg nadjordański i wyruszył na wschód — tak się ze sobą rozstali.
(12) Abram zamieszkał w ziemi kananejskiej, a Lot trzymał się miast nadjordańskich i rozbijał namioty aż po Sodomę,
(13) miasto, którego mieszkańcy byli bardzo zepsuci i grzeszni w stosunku do PANA.
(14) Po odejściu Lota PAN powiedział do Abrama: Podnieś oczy i z miejsca, w którym jesteś, spójrz na północ, na południe, na wschód i na zachód.
(15) Całą tę ziemię, którą widzisz, dam tobie i twojemu potomstwu — na wieki.
(16) Uczynię też twoje potomstwo niczym proch ziemi. Trudno będzie je zliczyć, tak jak trudno jest zliczyć proch ziemi.
(17) Wstań, przejdź tę ziemię wzdłuż i wszerz, bo właśnie tobie ją dam.
(18) Wtedy Abram zwinął namioty i przybył zamieszkać pośród dębów Mamre pod Hebronem. Tam też zbudował ołtarz PANU.

Kazanie z dnia 23 września 2018